PSYCHOLOG
RODZICU!
W obliczu zagrożenia epidemicznego każdy z nas doświadcza całej gamy emocji, w tym lęku.
Czym jest lęk? Po co jest nam dany lęk?
Lęk jest to nieprzyjemny stan emocjonalny związany z przewidywaniem nadchodzącego z wewnątrz lub zewnątrz zagrożenia. Lęk jest nam dany po to, aby ostrzegać nas przed zbliżającym się niebezpieczeństwem. Mobilizuje organizm do ucieczki lub do walki z potencjalnym zagrożeniem. A zatem lęk będzie wywoływał w nas jakieś zmiany na poziomie:
- emocjonalnym (może pojawić się cała gama emocji związanych z zagrożeniem: obawa, trach, lęk, panika, żal, złość, smutek)
- poznawczym (myślimy o zagrożeniu, o tym jak sobie z nim poradzić, analizujemy sytuację w jakiej się znaleźliśmy)
- behawioralnym (podejmujemy działania związane z zagrożeniem, np. zostajemy w domu, często myjemy ręce);
Każdy człowiek, a więc i dziecko, inaczej przeżywa aktualną sytuację na świecie, inaczej doświadcza lęku i inaczej sobie z nim radzi. Dziecko do 7 roku życia nie potrafi w pełni kontrolować swoich stanów emocjonalnych. Można to porównać do sytuacji, gdy dziecko nagle trafia do jednokierunkowego tunelu (symbol lęku)- nie możemy udawać, że tunelu nie ma (dziecko przecież czuje lęk!), nie możemy się z niego wycofać (= dziecko nie nauczy się radzenia w sytuacjach trudnych), ale możemy pomóc dziecku przejść przez ten tunel (= pomóc dziecku w poradzeniu z lękiem).
Co możemy jako rodzice zrobić, aby pomóc dzieciom przetrwać ten trudny czas, czas pełen lęków? Oto kilka porad:
- Aby zadbać o dziecko, zadbaj o siebie: pomyśl o swoim lęku, skonkretyzuj swój lęk (czego konkretnie się boisz), oddziel to co jest niezależne od Ciebie, od tego, na co masz realny wpływ i skup się właśnie na tym. Czerp informacje z fachowych źródeł, realnie oceń ryzyko. Jeśli odczuwasz zbyt silny lęk, poszukaj wsparcia u osób z niższym poziomem lęku, u osób bliskich lub specjalistów;
- Zadbaj o wsparcie informacyjne: daj dziecku informacje o wirusie, ale pamiętaj o tym, aby te informacje były dostosowane do wieku, potrzeb, indywidualnej sytuacji Twojego dziecka;
* Netflix - bajka „Było sobie życie” odcinek o wirusie,
* Netflix- Dzieciaki móżdżaki odcinek o zarazkach (dla 6-7 latków)
* www.dorotabrodka.pl – na blogu znajdziemy „Bajkę o złym królu wirusie i dobrej kwarantannie”, która w przystępny sposób opowiada o aktualnej rzeczywistości, a jednocześnie pomaga w przepracowaniu lęku poprzez zabawę;
3.Przekaż dziecku wiedzę o lęku jako emocji, która w naturalny sposób wpisana jest w życie
każdego człowieka. Warto skorzystać z fachowej literatury, stron internetowych:
Dzięki wiedzy o lęku oswajamy go, robimy miejsce dla niego w naszym życiu i uczymy się radzić sobie z nim.
- Ciekawość poznawcza dziecka wywołuje lawinę pytań. Odpowiadaj na pytania dziecka szczerze, uwzględniając poziom dojrzałości dziecka. Nie bój się powiedzieć „nie wiem, ale mam nadzieję, że….”. Wiedza to ważny element oswajania lęku.
Jeśli poziom lęku u dziecka jest bardzo wysoki, a my szukamy narzędzi do tego, aby sprowadzić dziecko do „tu i teraz”, możemy zastosować:
- ćwiczenia i zabawy oddechowe,
- ruch,
- zabawy polegające na napinaniu i rozluźnianiu mięśni,
- rozładowanie napięcia poprzez przedmiot np. gniotek,
- przytulanie,
- zabawy rozluźniające